[behnam5555]

هرگز بچه ها را تهدید نکنید


والدین برای تربیت كودكان و فهماندن مسائل مختلف به آنها بیشتر مواقع سخت ترین و در نتیجه بدترین راه را انتخاب می كنند كه نه تنها جواب نمی دهد كه باعث بدترشدن اوضاع نیز می شود و نتیجه عكس خواهد شد.

اما با كمی تفكر وحوصله می توان راههای ساده تر ومفیدتری را امتحان كرد.

مثلاً فرض می كنیم كودك با دكمه های كامپیوتر پدر بازی می كند و مرتب آنها را دستكاری می كند.

پدر با عصبانیت وارد اتاق می شود و می گوید اگر یك دفعه دیگر با دكمه ای آن بازی كنی یك سیلی می خوری.

یا اینكه مادر به كودكش می گوید اگر تكالیفت را تمام نكنی از رفتن به میهمانی خبری نیست.

یا مثلاً كودك در خانه توپ بازی می كند مادر به او می گوید اگر یك بار دیگر با توپ در خانه بازی كنی به پدرت می گویم تو را تنبیه كند.

با این برخوردها شاید كودك همان موقع از آن كار دست بكشد ولی بعد او در خفا دوباره آن كار را انجام می دهد.

بطور مثال در نبود پدر با دكمه های كامپیوتر بازی می كند. یا اینكه لج می كند وتكالیفش را انجام نمی دهد یا جوابهایی ازاین قبیل می دهد.

دوست ندارم ، دلم نمی خواهد ، خوشم نمی آید، حوصله ندارم .

با این رفتارها معلوم است كه برخوردهایی به اینگونه هیچ فایده وتأثیری ندارد ونتیجه ای نمی دهد وشاید به سختی بشود آن را جبران كرد.

ولی در موقعیت های گفته شده می توان طور دیگری برخورد كرد. وقتی كودك با دكمه های كامپیوتر بازی می كند، پدر می تواند بگوید اگر اینطور با این بازی كنی كامپیوتر خراب می شود و من دیگر نمی توانم كارهایم را با آن انجام بدهم یا اینكه مادر وقتی كودك تكالیفش را انجام نمی دهد می تواند به او بگویداگر دوست داری با ما به میهمانی بیایی ، سعی كن تا یك ساعت دیگر تكالیفت را تمام كنی یا موقعی كه كودك با توپ در منزل بازی می كند مادر به او می تواند بگوید در خانه نباید توپ بازی كرد چون ممكن است وسایل منزل را خراب كند وبشكند.

اگر ما با كمی حوصله و دقت برای بچه ها توضیح دهیم وموقعیتها را برای آنها تشریح كنیم می بینیم بچه ها متقاعد شده و درك می كنند.
چون آنها نمی دانند واطلاع ندارند كه كارشان اشتباه است یا نه. ولی اگر والدین برای آنها توضیح دهند، نتیجه كار مطلوب و قابل قبول خواهد بود.