[رزیتا]

فیزیک بنیادی،کوانتوم،نسبیت

تا قبل از نیوتن، تقریبًا تمام فیزیکی که جوامع بشری می دانستند، در حد داستان‌های ساده ای بود که پدیده های ساده و انگشت شمار را به نوعی توجیه می کرد. در واقع نیوتن کار خیلی عجیبی نکرد. او هم داستان‌هایی برای توجیه و توضیح چگونگی رخداد پدیده‌ها سر هم کرد اما تفاوت در اینجا بود که داستان‌های نیوتن پدیده های بیش‌تری را توضیح می‌داد و از آن مهم‌تر، امکان رخ دادن پدیده های نا شناخته ای را پیش بینی می‌کرد. دقیقا همان طور که مندلیف پس از مرتب کردن عناصر در جدول تناوبی، نه تنها خصوصیات مواد را بر اساس رفتار تناوبی توضیح داد، بلکه وجود عناصر ناشناخته، غایب در جدولش را نیز پیش بینی کرد. در واقع کل ساختار علم به همین صورت است: دیدن پدیده ها، سعی در ساختن داستانی برای توضیح آن‌ها و بعد پیش بینی پدیده هایی که در صورت درست بودن آن داستان‌ها امکان دارد رخ دهد.
پس در واقع دانشمندان اوایل تاریخ علم که می‌گفتند وقتی توپی را پرت می‌کنیم، فرشته ای آن را می‌گیرد و در جای دیگری به زمین می‌گذارد خیلی هم اشتباه نمی گفتند ، اما مشکل این است که با این مدل، پدیده های کمی را می‌شود توضیح داد و برای توضیح بسیاری از مسایل با مشکل مواجه می‌شویم!

اتفاقاً این مشکل برای حرف‌های نیوتن هم پیش آمد . در دو حوزه، پدیده هایی مشاهده شد که با گفته‌های نیوتن قابل توجیه نبودند. یکی در دنیایی با ابعاد خیلی کوچک مانند اتم‌ها و داخل آنها، و دیگری در دنیای سرعت‌های خیلی زیاد! به زودی آد‌م‌هایی پیدا شدند که برای این دو دنیا هم داستان‌هایی سر هم کردند. اسم داستان‌های دنیای ریز اتمی، فیزیک کوانتوم و دنیای سرعت‌های بالا، دنیای نسبیت نام گذاری شد. البته بعدها بحث جرم‌های زیاد و قوانین گرانشی هم مطرح شد که به واسطه‌ی این مباحث نسبیت عام شکل گرفت.
در واقع بسیاری از فیزیک دانها به دنبال همین چیزها هستند چیزهایی که بنیاد طبیعت را تشکیل می‌دهند و قوانین کلی کلی کلی طبیعت را بیان می‌کنند.اینکه جرم چیست ، چه نیرویی بین جرم‌ها است . بار چیست و چه نیرویی بین بار‌ها است؟

در واقع در حال حاضر فیزیکدان‌های بنیادی به دنبال یک مدل ریاضی کامل هستند که بتواند همه پدیده های شناخته شده را توضیح دهد و شاید به زبان عامیانه به دنبال یک فرمول - تنها یک فرمول - هستند که بتواند تمام فیزیک، یعنی ریاضی طبیعت را در خود داشته باشد،که این فرمول، فرمول وحدت نیروها نام گرفت.
حقیقت این است که بعد از نیوتن که قوانین مکانیک را جمع بندی کرد و ماکسول که در حوزه‌ی الکترو مغناطیس همین کار را انجام داد ،فیزیکدان‌ها احساس می‌کردند که دیگر همه چیز را فهمیده اند و داستان‌های خوبی برای توضیح همه چیز دارند، اما انیشتین با طرح نسبیت خاص برای اولین بار نشان داد تمام پدیده هایی که بدیهی و درست فرض می‌شدند لزوماً درست نیستند. از آن موقع بود که فیزیکدان‌ها یاد گرفتند دیگر با قطعیت حرف نزنند!

نویسنده:طاها یاسری