دستور Afc و كمبودهاي فوتبال باشگاهي ايران
هفت نماينده كنفدراسيون آسيا از 18 باشگاه ايران بازديد مي‌كنند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
هفت نماينده كنفدراسيون فوتبال آسيا در بازه زماني شهريور تا آذر سال آينده با حضور در ايران شرايط ١٨ باشگاه ايراني را براي اعطاي سهميه حضور در ليگ قهرمانان آسيا مورد بررسي قرار مي‌دهند.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، از شهريور تا آذرسال ٨٩ نمايندگان كنفدراسيون فوتبال آسيا براي بررسي شرايط باشگاه‌هاي ايراني به ايران سفر مي‌كنند و در مدت زمان حضورشان با حضور در ١٨ باشگاه از نزديك شرايط حر فه‌اي‌شدن اين باشگاه‌ها را مورد بررسي قرار خواهند داد.
اين نمايندگان به غير از جلسه با مدير باشگاه‌ها از ساختمان، محل تمرين و استاديوم اختصاصي باشگاه‌ها هم ديدن خواهند كرد و به طور دقيق ساختار باشگاه‌ها را مورد ارزيابي قرار مي‌دهند تا مطابق با اساس‌نامه تجاري مورد تاييد Afc باشد.
نمايندگان Afc حداقل سه ساعت از زمان حضورشان در ايران را به يك باشگاه اختصاص مي‌دهند و در برنامه‌اي كه براي فدراسيون فوتبال ايران ارسال كرده‌اند، اعلام داشته‌اند كه از باشگاه‌هاي ژاپن، چين، كره جنوبي، استراليا، ايران، قطر، عربستان، امارات و ازبكستان بازديد خواهند كرد.
براي بازديد از هر كشور تيمي هفت نفره كه شامل نمايندگاني از كميته‌هاي اجرايي ليگ، مسابقات، رسانه‌ها، بازاريابي، حقوق و مالي است به اين كشورها سفر مي‌كنند. اين تيم هفت نفره ١٤ روز در ايران حاضر خواهند بود.
نمايندگان كنفدراسيون فوتبال آسيا در زمان حضورشان در ايران ١١ معيار اعلام شده Afc براي اعطاي سهميه حضور در ليگ قهرمانان آسيا را مي‌سنجند و با امتيازدهي به باشگاه‌ها در مجموع امتياز كلي يك كشور را تعيين مي‌كنند كه براساس اين امتياز تعداد سهميه‌هاي يك كشور مشخص مي‌شود.
* سازماندهي
در ميان معيارهاي اعلام شده به نظر مي‌رسد كه باشگاه‌هاي ايران به لحاظ سازماندهي مشكلي نداشته باشند. فاكتورهايي نظير برگزاري مسابقات با حضور حداقل ١٢ تيم، انجام حداقل ٣٣ بازي در يك فصل و ديگر معيارهايي نظير حضور حداقل ٦ داور و ٨ كمك داور بين‌المللي از جمله فاكتورهايي است كه براي فوتبال ايران مشكل ساز نخواهد بود.
•استاندارد فني
معياري همچون حضور فدراسيون فوتبال جزو ١٢ فدراسيون اول آسيا از جمله فاكتورهايي است كه بعيد است مشكلي براي كسب سهميه برسر راه فوتبال ايران ايجاد كند.
• تماشاگر
بخش تماشاگر از جمله قسمت‌هايي است كه پيش‌بيني مي‌شود فوتبال ايران بتواند امتيازهاي لازم از آن را كسب كند. به عنوان نمونه در ميانگين قيمت بليت كه Afc تاكيد دارد نبايد رايگان باشد، ميانگين قيمت بليت رقابت‌هاي ليگ ايران ٥/١ دلار است كه فاصله چنداني با مبلغ مورد نظر Afc ندارد. ژاپن ٣ دلار، سنگاپور ٥/٣ دلار، چين ٣ دلار، اندونزي ٣ دلار، امارات ٣ دلار، كره جنوبي ١٠ دلار، عربستان ١٢ دلار و استراليا ١٣ دلار قيمت بليت‌هاي ورود به ورزشگاه‌ها در اين كشورهاست.
در بخش ميانگين حضور تماشاگران در هر مسابقه هم فوتبال ايران وضعيت مناسبي دارد. در شرايطي كه مسابقات ليگ كشورهايي همچون ژاپن، چين، استراليا و كره جنوبي به ترتيب براي هر بازي ١٩، ١٥، ١٢ و ١١ هزار تماشاگر دارد، به طور ميانگين براي هر ديدار فوتبال باشگاهي ايران ٦ هزار تماشاگر به ورزشگاه‌ها مي‌آيند كه اين رقم به ميانگين حضور تماشاگر در كشورهايي همچون عربستان و اندونزي نزديك است. براي هر بازي باشگاهي در اين كشورها ٦ و ٦٥٠٠ تماشاگر به ورزشگاه‌ها مي‌روند.
Afc مي‌خواهد ميانگين حضور تماشاگر در بازي‌هاي باشگاهي كشورها به ٥ هزار نفر در هر بازي برسد كه كشورهاي نامبرده بالاي اين رقم تماشاگر دارند.
* كنترل و استحكام
در اين بخش به نظر مي‌آيد باشگاه‌هاي ايران مشكلي بابت پوشش خواسته‌هاي Afc نداشته باشند. تشكيل اساس‌نامه تجاري براي سازمان ليگ، استقلال سازمان ليگ و حضور نمايندگان باشگاه‌ها و فدراسيون در هيات رئيسه از جمله مواردي است كه پيش از تاكيد دوباره Afc مورد توجه فدراسيون فوتبال قرار گرفته بود.
• بازاريابي و پيشرفت
البته در اين بخش نكات نهفته‌اي وجود دارد كه بايد مشخص شود. به عنوان نمونه Afc تاكيد دارد كه سازمان ليگ داراي استراتژي براي پيشرفت باشد كه در اين نكته ابهام وجود دارد كه آيا گردانندگان سازمان ليگ برنامه‌اي براي پيشرفت ليگ ايران دارند يا خير. همچنين كميته ليگ حرفه‌اي Afc از فدراسيون‌ها خواسته كه راهنماي ليگ، برنامه بازي‌ها و سايت اينترنتي داير كنند كه در اين بخش هم اين سوال مطرح است كه آيا چنين توانايي وجود دارد كه راهنماي ليگ و برنامه‌ريزي‌ها به طور كامل براي يك فصل تدوين شود؟
• ساختار تجاري
در اين بخش Afc مي‌خواهد باشگاه‌ها از حقوق رسانه‌اي، اسپانسرشيپ و تجارت كالا براي تامين منابع مالي‌شان استفاده كنند، اين بخشي است كه سالها مورد استفاده باشگاه‌هاي حرفه‌اي قرار مي‌گيرد اما باشگاهي ايراني را سراغ نداريم كه بتواند به عنوان شال با فروش البسه تيم‌اش درآمدزايي كند.
•برگزاري مسابقات
در مسابقات معيار "برگزاري مسابقات" هم به نظر نمي‌رسد كه مشكلي ايجاد شود. اگر اين اصل را بپذيريم كه با همين شيوه برگزاري رقابت‌هاي ليگ، فوتبال ايران وضعيت مناسبي نسبت به بسياري از كشورهاي آسيايي دارد بايد نسبت به كسب امتياز لازم از اين بخش اميدوار بود اما لازم است نواقصي كه در اين بخش وجود دارد برطرف شوند. به عنوان نمونه برنامه براي سرويس دهي به تماشاگران از جمله اين بخش‌هاست كه نگراني‌هايي وجود دارد. نگاهي به وضعيت تماشاگران تبريزي براي حضور در ورزشگاه يادگار امام كه در خارج از شهر ساخته شده و طي مسافت طولاني با پاي پياده نگراني‌هاي جدي در اين زمينه را يادآور مي‌شود.
• رسانه
شايد بدون اغراق بتوان اين بخش را يكي از معيارهايي دانست كه مورد غفلت برگزار كننده رقابت‌هاي ليگ بوده است. در سيزده آيتمي كه در بخش رسانه مورد توجه قرار گرفته ايرادهاي اصلي به ليگ ايران وارد است و مي‌توان بدون ترديد گفت كه هيچ باشگاه و هيچ ورزشگاه ايراني وجود ندارد كه بتواند تمامي خواسته‌هاي Afc را برآورده كند. مثلا سيستمي براي نام‌نويسي نمايندگان رسانه‌هاي گروهي جهت پوشش خبري و تصويري بازي‌هاي ليگ وجود ندارد. سازمان ليگ بخش رسانه‌اي جداگانه‌اي ندارد و كمتر باشگاهي است كه مدير رسانه‌اي آگاه به وظايف‌اش داشته باشد. نبايد فراموش كرد كه وظايف مدير روابط عمومي با مدير رسانه‌اي تفاوت‌هاي عمده‌اي دارد. Afc در اين بخش تاكيد مي‌كند كه علاوه بر جايگاه خبرنگاران بايد اتاقي براي كار خبرنگاران و عكاسان وجود داشته باشد كه حتي استاديوم آزادي هم چنين فضايي را ندارد.
يكي ديگر از نكاتي كه به هيچ وجه در فوتبال باشگاهي ايران ديده نمي‌شود برگزاري نشست‌هاي مطبوعاتي پيش از هر بازي است. اتفاقي كه Afc تاكيد دارد كه بايد انجام شود و به رسم فوتبال حرفه‌اي بايد در ليگ ايران هم چنين شرايطي به وجود بيايد. ارائه گزارش بازي به نمايندگان رسانه‌ها در طول بازي هم از ديگر آيتم‌هايي است كه مورد غفلت قرار گرفته است.
* ورزشگاه
در بخش ورزشگاه‌ها Afc از كشورها مي‌خواهد تا سال ٢٠١٢ حداقل چهار ورزشگاه داشته باشند كه داراي ٥ هزار صندلي درجه A باشد كه بايد اين بخش هم مورد توجه جدي سازمان ليگ و باشگاه‌ها قرار گيرد.
•باشگاه‌ها
در بخش باشگاه‌ها هم اشكالات و نواقص جدي به فوتبال ايران وارد است. براساس نظر Afc تا سال ٢٠١٢ بايد باشگاه‌ها حداقل با ٢٠ بازيكن قرارداد حر فه‌يي داشته باشند. باشگاه‌ها بايد طبق قوانين ملي مساله مالي را رعايت كنند. همچنين نبايد بدهي داشته باشند كه بدون نياز به توضيح اضافي باشگاه‌هاي دولتي به ويژه استقلال و پرسپوليس با معضلي به نام بدهي روبه‌رو هستند.
ميانگين قرارداد بازيكنان در فوتبال ايران هم ٨٨ هزار دلار است كه در مقايسه با كشورهايي نظير ژاپن كه ٢٢٢ هزار دلار است رقم چندان بالايي به حساب نمي‌آيد.
•ساختار جانبي
در اين بخش هم مشكلاتي وجود دارد. فرايند آسان اخذ ويزا يكي از مشكلاتي است كه بايد حل شود. همچنين اقامت تيم‌ها در هتل‌هاي ٥ ستاره يكي از مواردي است كه مشكل ساز است و با توجه به كمبودهاي اماكن اقامتي مدرن در شهرهاي مختلف ايران اين مورد هم بايد برطرف شود. در ديگر بخش‌هايي كه در اين گزارش ذكر نشده مشكل جدي در فوتبال ايران ديده نمي‌شود.