در مناقب و مصائب حضرت علی ابن موسی الرضا(ع)
اگر بلند تر از هر مقام عرش علاست***بسی بلندتر از عرش آستان رضاست
طواف کعبه کند هر کسی و این کعبه***مطاف اهل دل وقبله گاه اهل صفاست
هزار جان گرامی فدای آن درگاه***که بهر بوسه ی آنقامت سپهر دو تاست
بگو بزایر قبر رضا به خویش ببال***که خاک مقدم تو کحل چشم اهل سماست
خموش خواست کند دشمن اینچراغ ولی***فزود روشنی آن چرا که نورخداست
هنوز میدهد ازجان ودل رضا بقضا***شهیکه بنده ی فرمان اوقدرچو قضاست
از آن زمان که اثرکرد زهر برجگرش***هنوزسوزش آن زهر دردل زهراست
شها اگر چه بدرگاه حق صغیر بود***گناهکار ولی کلب آستان شماست
امیدوارهمین بر شما نه امروز است**که هم بلطف شما چشم اوبه روز جزاست
غرض بهر دو جهان یاری از شما خواهد
رهائی از غم و اندوه و ابتلا خواهد