[ساقي]

نه به خاطر شعر
نه به خاطر جور دیگر زیستن
خانه من برای دو نفر کوچک بود
به همین خاطر تنها ماندم

به دور می‌رفتم
به جست‌وجوی راز جهان
كه دودكش خانه‌ات را دیدم
نزدیك كه شدم
دریافتم آن چه به دنبالش بودم تویی
زنی در سرزمین برفی
با گیسوانی و
آوازهایی كه
خواب خرس‌ها را
پر از كندوهای عسل می‌كند
اینجا فرود آمدم
وبرای نجاری‌ات
هیزم جمع‌كردم

من ابر شدم
گفته بودی كه خورشیدی
یادت هست
تا زیباتر بتابی
چقدر گریستم؟