[amir ahmadi]

و جامی:
دید مجنون را یکی صحرا نورد
در میان بادیه بنشسته فرد
ساخته بر ریگ زانگشتان قلم
می زند حرفی به دست خود رقم
گفت ای مجنون شیدا چیست این
می نویسی نامه سوی کیست این
کی به لوح ریگ باقی ماندش
تا کس دیگر پس از تو خواندش.