[amir ahmadi]

در بخت یاری دوست راستین را باز نتوان شناخت
ودر بخت برگشتگی دشمن پنهان نتواند ماند
چون ادمی نیک بخت است دشمنان او غمینند
چون تیره بخت گشت دوست او نیز ترکش گوید
هرگز به دشمن خویش اعتماد مورز
همچنان که مفرغ زنگار می بندد او نیز خباثت می ورزد