[زکریا فتاحی]

اینقدر دلم می خواست بهش بگم که:

یاد آن شب، لب چشمه ، میان من و او
پرده ای جز سر گیسوی شبانگاه نبود
لب من بر لب او بود و به حسرت می گفت
کاش لحظه ی وصال این همه کوتاه نبود