[behnam5555]

ژار(زهر)

له داخی مه ­ینه ­تی ده­ وران دلم پر ئاوره ساقی
از حسرت اندوه روزگار دلم پُرِ آتیشه ای ساقی

له ژاری تالی ژین دیسان پیاله ­ی دل پره ساقی
از سم تلخ زندگی باز پیالۀ دل پُرِ ساقی!

وه­ ره ئه­ مشه ­و وه­ کو هه­ ر شه­ و، وه­ ره ساقی دلم خوینه
بیا امشب مثل هر شب بیا ساقی دلم خونه

هه ­تا کوو دیته چاوم خه ­و حه­ رامه شه­ ربه ­تان بینه
تا خواب به چشمانم می­آید ازین شربتهای حرام بیار

دلم زوخاوی لی درژی ده ­سا هه ­سته بکه مه­ ستم
زدل خونابه می­آید پس برخیز و مستم کن

شه­ رابی کون له جامی نوی،به خور تیکه بده ده ­ستم
شراب کهنه در جامی نو به یکباره بریز و به دستم ده

که وا کون کون بووه جه ­رگم له جه­ وری ماته­ می دنیا
که اینگونه جگر پاره پاره­ست ز جور ماتم دنیا

هه ­تا کو سه­ رده­ می مه ­رگم وه­ ره هه­ ر توم ده­ وی ته ­نیا
بیا تا لحظۀ مرگم که تنها تو را خواهم

هه­ ناسه­ ی سه­ ردی پر داخم ده­ میکه گرتویه ناخم
آه سرد پرسوزم زمانی ست که در درون در گرفته

شه ­رابی تویه ده ­یشوری په ­ژاره ­ی ژینی پر ئاخم
و تنهااین شراب توست که میشوید اندوه زندگی پرحسرتم را


«شه ­ریف»