[چرو]

روز های عمرم تک تک سپری می شوند ...
و من هر صبحگاه ،
با ابن امید برمی خیزم که تو را در کنارم ببینم ...
تویی که به من آموختی ،
حس عاشق شدن را.
و مرا فهماندی،
چه گواراست ،طعم دلچسب...
عشق آنکس که تو عاشق اویی .

چه به آرزویم برسم ، چه نه ...
من تا ابد به امید تو بر خواهم خاست .
دوستت دارم