كورش كبير
از دل ویرانهای تخت جمشید
از میان یادهای فرٌ جمشید
از دل خاک گوهربار نیاکان
امپراطوری بیهمتای ایران
یک صدایی خسته اما پر وقاربانگ میآرد......
منم کورش .. شه و شاهنشه ایران....................................
درودم بر تو ای کورش
تو ای دادار هر چه داد
تو ای کوبندۀ بیداد
تو ای فریاد آبادی
تو ای آغاز آزادی
تو ای خورشید بیپایان
الا شاهنشه ایران................................
درود قوم موسی راز قلب کشور داوود پذیرا باش
شهنشاها........:
گر چه فرزندان ایران حرمت و یاد تو را گم کردهاند اینک
گرچه در جای عزیز مهر یزدان
کیش بیگانه به منزل کردهاند اینک
گر چه نیک گفتار و نیک پندار و نیک کردار یزدان را
فراموش کردهاند اینک
بدان کورش شه ایران که قوم و ملت موسی
سر تعظیم به در گاهت فرومیآورد امروز
به پاس نام آزادی که بر نامت نگین گشته
به یاد مهر انسانی که در جانت اجین گشته
به پاس دولت بخشنده وجدان
به پاس مهر شاهنشاهی ایران
شهنشاها..
__________________
تو همه راز راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان آرام
خوشه ی ماه فرو ریخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ
|