[Omid7]

نوشته اصلی توسط natanaeil

گفته بودند که از دل برود یار چو از دیده برفت

سالهاست که از دیده ی من رفتی،

لیک

دلم از مهر تو آکنده است هنوز


"حمید مصدق"

زیر خاکستر ذهنم باقی است

آتشی سرکش و سوزنده هنوز

یادگاری است ز عشقی سوزان

که بود گرم و فروزنده هنوز

***

عشقی آنگونه که بنیان مرا

سوخت از ریشه و خاکستر کرد

غرق در حیرتم از اینکه چرا

مانده ام زنده هنوز

***

گاهگاهی که دلم می گیرد

پیش خود میگویم

آنکه جانم را سوخت

یاد میآرد از این بنده هنوز

***

سخت جانی را بین

که نمردم از هجر

مرگ صد بار به از

بی تو بودن باشد

گفتم از عشق تو من خواهم مرد

چون نمردم ، هستم

پیش چشمان تو شرمنده هنوز

***
گر چه از فرط غرور
اشکم از دیده نریخت
بعد تو لیک پس از آن همه سال
کس ندیده به لبم خنده هنوز
***

گفته بودند که از دل برود یار چو از دیده برفت

سالها هست که از دیده من رفتی ، لیک

دلم از مهر تو آکنده هنوز

***

دفتر عمر مرا

دست ایام ورقها زده است

زیر بار غم عشق

قامتم خم شد و پشتم بشکست

در خیالم اما

همچنان روز نخست

تویی آن قامت بالنده هنوز

***

در قمار غم عشق

دل من بردی و با دست تهی

منم آن عاشق بازنده هنوز

***

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش

گر که گورم بشکافند عیان می بینند

زیر خاکستر جسمم باقی است

آتش سرکش و سوزنده هنوز