[ابریشم]

زير بارون راه نرفتي تا بفهمي من چي مي گم.....
تو نديدي اون نگاه و تا بفهمي از کي ميگم.....
چشماي اون زير بارون.....سر پناه امن من بود.....
سايه بون دنج پلکاش جاي خوب گم شدن بود...
تنها شب مونده و بارون......همه سهم من اين بود...
تو پرنده بودي من سرو ....ريشه هام توي زمين بود....
اگه اونو ديده بودي....با من اين شعرو مي خوندي....
رو به شب داد مي کشيدي.... نازنين چرا نموندي؟؟؟
حالا زير چتر بارون بي تو خيس خيس خيسم.....
زير رگبار گلايه دارم از تو مي نويسم......
پس همچنان در انتظارت زير باران ميمانم ...