[T I N A]

بی قرارم
بی قرارم
می خواهم بروم... میخواهم بمانم...
دارم در ترانه ها مبهم زاده میشوم
گونه هایم گر گرفته است تشنه نیستم
می خواهم تنها باشم
شب پیش خواب باران پاییزی نیامده را دیدم...
انگار که تعبیر تمام رفتن ها بازگشت به زاد روز شقایق است.
وقتی که دور از همگان بخوای خواب عزیزت را به همگان تعبیر کنی
معلوم است که سکوت علامت آرامش نیست .
می توانم کنار تو باشم و باز بی آواز از راز این همه همهمه بگذرم
من از پی زبان پوسیدگان نخواهم رفت
تنها منم که در خواب این همه زمستان لنگر نشین
هی بهار بهار برای باغ بابونه آرزو میکنم
حالا همین شوق بی قیمت قاعده
همین حدود رویا و رفتن از پی نورو مارو بس
تا بر اقلیم شقایق و خیال پر وانه پادشاهی کنیم.