[ابریشم]

غنچه از خواب پرید و گلی تازه به دنیا آمد .
خار خندید به گل گفت سلام و جوابی نشنید
خار رنجید ولی هیچ نگفت
ساعتی چند گذشت ، گل چه زیبا شده بود !
دست بیرحمی آمد نزدیک
گل سراسیمه ز وحشت افسرد لیک آن خار در آن دست خلید
و گل از مرگ رهید.
صبح فردا که رسید :
خار با شبنمی از خواب پرید
گل صمیمانه به او گفت: سلام