[behnam5555]

دیروز که چشم تو بمن درنگریست
خلقی بهزار دیده بر من بگریست
هر روز هزار بار در عشق توام

میباید مرد و باز میباید زیست

عاشق نتواند که دمی بی غم زیست
بی یار و دیار اگر بود خودغم نیست
خوش آنکه بیک کرشمه جان کرد نثار

هجران و وصال را ندانست که چیست

گر مرده بوم بر آمده سالی بیست
چه پنداری که گورم از عشق تهیست
گر دست بخاک بر نهی کین جاکیست

آواز آید که حال معشوقم چیست

می‌گفتم یار و می‌ندانستم کیست
می‌گفتم عشق و می‌ندانستم چیست
گر یار اینست چون توان بی اوبود

ور عشق اینست چون توان بی اوزیست

ای دل همه خون شوی شکیبایی چیست
وی جان بدرا اینهمه رعنایی چیست
ای دیده چه مردمیست شرمت بادا

نادیده به حال دوست بینایی چیست

اندر همه دشت خاوران گرخاریست
آغشته به خون عاشق افگاریست
هر جا که پریرخی وگل‌رخساریست

ما را همه در خورست مشکل کاریست

در بحر یقین که در تحقیق بسیست
گرداب درو چو دام و کشتی نفسیست
هر گوش صدف حلقه‌ی چشمیست پرآب
هر موج اشاره‌ای ز ابروی کسیست


رنج مردم ز پیشی و ازبیشیست
امن و راحت به ذلت ودرویشیست
بگزین تنگ دستی از این عالم
گر با خرد و بدانشت هم خویشیست


ما عاشق و عهد جان مامشتاقیست
ماییم به درد عشق تا جان باقیست
غم نقل و ندیم درد و مطرب ناله
می خون جگر مردم چشمم ساقیست


چون حاصل عمر تو فریبی ودمیست
زو داد مکن گرت به هر دم ستمیست
مغرور مشو بخود که اصل من وتو
گردی و شراری و نسیمی ونمیست


رباعیاتابوسعید ابوالخیر