نمایش پست تنها
  #2  
قدیمی 07-19-2010
behnam5555 آواتار ها
behnam5555 behnam5555 آنلاین نیست.
مدیر تاریخ و بخش فرهنگ و ادب کردی

 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: مهاباد
نوشته ها: 19,499
سپاسها: : 3,172

3,713 سپاس در 2,008 نوشته ایشان در یکماه اخیر
behnam5555 به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض


ته‌رمی ونی تۆ

زانکو خلیفه

ساڵیانێکه خه‌ونی په‌پووله‌ پاییزه‌کان
له هه‌ڵمه‌تی کامووسه‌کان
بێ ده‌رفه‌تانه ، هه‌ستم ئه‌داته‌وه
گه‌رده‌لوولی مژاوی ، داسه‌پاوتر
له ده‌نگی زرمه زرمی پۆستاڵی شه‌وێک .........
ئاخ ......
که ناتوانم بتگونجێنم
له دێڕی هیچ ڕاگه‌یاندنێک
خه‌ونی حه‌رامی ئه‌م کرده‌وه‌
خۆ له ته‌نیایی شه‌ویش نادات
به چ هه‌ستێ له‌ سه‌رت بدوێم ؟
به‌ کام فۆلکلۆری جافایه‌تی بتلاوێنمه‌وه‌ ؟
هاوارت ، ئه‌م هۆره‌یه‌ که چیا ، چیا ئه‌یهۆنمه‌وه‌
که‌چی چیاش پێی ده‌نگێکی ئاسایی‌یه !!
ئاخ .....
کۆرپه‌که‌م
کۆرپه‌ ساوایه‌که‌م
نێوی دڵه‌که‌م
له کازیوه‌ی سبحه‌ینان بیستمی
هێشتا فرچکت نه‌گرتبوو
به‌ ژه‌کی مه‌مکی دایکێکی تینوو
خۆم بانگم به‌ گوێدا خوێندی
که‌ چی تۆش ، چێشتانان لێم بــزر بووی
ناوت ، ناوی دڵداری ئه‌م هۆنراوه‌یه‌ بوو ،
تۆ له کاتێک بزر بووی ........
که‌ گیا و گوڵ و دار و ده‌وه‌ن و باخ و بێستان و په‌رژین و ......
چاوه‌ڕوانی سیله بزه‌ی تۆ بوون
نێوی دڵه‌که‌م
ئه‌م ژماردنه‌ش ڕوو ده‌ کۆتایی‌یه ، تا
ته‌رمی ونت بنێن له‌م دار بازه‌له و
شه‌وقی دیتنی خۆ و خێڵه‌که‌ت هه‌ڵده‌گرین
بۆ کاتی مزگێنی کۆچمان
که تۆ په‌پووله‌ی و
ئه‌م هۆنراوه‌یه‌ش کفنی دڕاوت.......


ترجمه فارسی


مترجم سید اسماعیل برزنجی


پیکر بی جان گم شده ات

در هیاهوی غریو پاسدار شب
هجوم کابوس
سالیان دور خوابهای قاصدک
در بیدار باشی بی دریغ ،
مه آلود گردباد و
عزم راسخ به سکون
آه ...
به کدامین فلچه ی حس تصویرت کنم
که در تقدیر تیتر هیچ اعلامی
مکتوب نیست ،
کردار این خواب ،
که از سرخ راهها گذشته است و
شانه به شانه تنهایی شب نیز نمی زند
به لالایی کدامین ترانه از گلوی سرزمین " جاف " ها
به خواب نازت کنم رهنمون
فریادت ، گاته ای که قله به قله می سرایمش
ته صدای ساده ای ، در پندارهای کوه
آه ...
فرزندم
فرزند نگرفته پایم
ای هرم نفسهای زندگی ،
در شریان بودنم
در سپیده ی صبحی طنین ‎زمزمه ای بودی
مک نزده به پستان مادری تشنه ، هنوز
بانگ تکبیری که خود به گوشت خواندم
و تو از سحر ، اندکی آنسوترک
فرو رفته در غبار
نامت ، نام شیفته ای
که بر سینه این ترانه
حک شده بود
و درگاه نبودی ،
هنگامی
که در انتظار لبخندت
کوه و دشت ،
درخت و باغ و جنگل ،
جالیز و چینه ها ،
به صف
فرزند نگرفته پایم
برای گاه مژده ی کوچ
به جلوگاه جلوه ات
پا به رد پای می نهیم
که بوی تبارت
در تصویر عریان آن جاری ،
تا به این تابوت بسپاریم
پیکر بی جان بر منظرگاهمان نا پیدا
که این شماره کردنها در انجام است و
تو پروانه ،
این سروده نیز کفن از هم دریده ات

__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن

دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی

خالید حسامی( هیدی )
پاسخ با نقل قول
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید