[ابریشم]

در دوست داشتن تعهدي وجود ندارد ولي عشق ورزيدن تعهد است . به همين علت است كه مردم زياد راجع به عشق حرف نميزنند . در واقع مردم به نحوي از عشق حرف ميزنند كه تعهدي مورد نياز نباشد . مثلا ميگويند : (( من عاشق بستني هستم)) چگونه ميتوان عاشق بستني بود ؟ ميتوان بستني را دوست داشت اما نميتوان عاشقش بود . يا ميگويند: (( عاشق سگم هستم )) يا (( عاشق ماشينم هستم )) ميگويند عاشق اينم , عاشق آنم ; اما مردم واهمه دارند از اينكه به همديگر بگويند عاشق هستند .
مردم به هم ميگويند (( به شما علاقه دارم )) چرا به هم نميگويند (( عاشق شما هستم )) براي اينكه عشق تعهد آور است . عشق درگير شدن است – خطر كردن و مسووليت پذيري است . علاقه داشتن گذراست . من امروز دوستتان دارم و فردا ممكن است دوستتان نداشته باشم – هيچ خطر كردني با آن همراه نيست

علاقه و دوست داشتن تصنعي و سطحي است . عشق نافذ است و به عمق وجود رخنه ميكند . روح شخص را لمس ميكند . هيچ عشقي معمولي نيست . عشق نميتواند معمولي باشد و گرنه عشق نيست . اگر عشق را معمولي بدانيم در فهم پديده عشق راه خطا رفته ايم . عشق هميشه غير معمولي و روحاني است . اين است تفاوت بين علاقه و عشق . علاقه هميشه مادي است و عشق هميشه روحاني...

عشق، تن به فراموشي نمي‌سپارد مگر يک بار براي هميشه
جام بلور، تنها يک بار مي شکند
مي‌توان شکسته اش را نگه داشت،
اما شکسته هاي جام، آن تکه‌هاي تيز برنده ، دگر جام نيست
احتياط بايد کرد
همه چيز کهنه مي‌شود و اگر کوتاهي کنيم،
عشق نيز
بهانه‌ها جاي حس عاشقانه را خوب مي گيرند


*

هنگام ديدن کسي که عاشق او هستيد تپش قلب شما زياد شده و هيجان زده ميشويد . اما هنگاميکه کسي را دوست داريد را ميبينيد احساس سرور و خوشحالي ميکنيد
هنگامي که عاشق هستيد زمستان در نظر شما بهار است. وليکن هنگامي که به کسي که دوستش داريد مي رسيد زمستان فصلي زيباست
وقتي به کسي که عاشق هستيد نگاه مي کنيد خجالت مي کشيد . وليکن هنگامي که به کسي که دوستش داريد مي نگريد لبخند خواهيد زد
وقتي که در کنار معشوقه خود هستيد نمي توانيد هر آنچه را در ذهن داريد بيان کنيد . اما در مورد کسي که دوستش داريد شما توانايي آن را داريد

در مواجه شدن با کسي که عاشقش هستيد خجالت ميکشيد و يا حتي دست و پاي خود را گم ميکنيد. اما در مورد فردي که دوستش داريد راحت تر بوده و توانايي ابراز وجود خواهيد کرد
شما نمي توانيد به چشمان کسي که عاشقش هستيد بطور طولاني نگاه کنيد(زل بزنيد). اما ميتوانيد در حاليکه لبخندي بر لب داريد مدتها به چشمان فردي که دوستش داريد نگاه کنيد
وقتي که معشوقه شما گريه مي کند شما هم گريه ميکنيد اما در مورد کسي که دوستش داريد سعي بر آرام کردن او داريد
احساس عاشق بودن و درک آن از طريق نگاه (ديدن) است. اما در درک دوست داشتن بيشتر از طريق شنوايي است (از طريق ابراز علاقه به صورت کلامي)
شما مي توانيد يک رابطه دوستي را پايان دهيد اما هرگز نمي توانيد چشمان خود را بر احساس عاشق بودن ببنديد
چرا که حتي اگر اينکار را بکنيد عشق همچنان قطره اي در قلب شما براي هميشه باقي خواهد ماند