گود عربا
دیگه هیچ کس تو کوچه غزل نمی خونه شبا
دیگه بیرون نمیان دخترای ترمه قبا
دیگه توپ مرواری سال رو عوض نمی کنه
هرویین مثل آدامس توی گود عربا
ای ! پایتخت تیره بخت
تو کوچه های بی درخت
نفس بریدن آسونه
نفس کشیدن شده سخت
سختمه بلعیدن من ! با تو ام ای شهر شلوغ
دیگه این مست ترانه تن نمیده به دروغ
من دارم کوچه رو با صدا چراغون می کنم
بگو خاموش بشه این فانوس کور بی فروغ
ای ! پایتخت تیره بخت
تو کوچه های بی درخت
نفس بریدن آسونه
نفس کشیدن شده سخت
توی شب مردای نیمه جون کوچه رو بین
تو خم هر کوچه یه ستاره افتاده زمین
من هزار تا کهکشونم ‚ تن به ظلمت نمی دم
ای شب ستاره دزد ! من رو بچین !من رو بچین
ای ! پایتخت تیره بخت
تو کوچه های بی درخت
نفس بریدن آسونه
نفس کشیدن شده سخت
|