اعتراف ٭اینه سمج ترین طلبکار است!
اینه ی مایه ی شرم ِ، من دیگه رفیق ِ من نیست!
دیگه این اینه بازار، جای آفتابی شدن نیست!
من ُ کم کن از خود ِ من، تا ببینی اینه ها رُ!
تو شکنجه گاه ِ گریه، ببین اعتراف ِ ما رُ!
توی پیچ ُ تاب ِ گیست، پیدا کــُن ردّ نگامُ!
با تو اینه بهترین جا، برای دیدن ِ رؤیاس!
رخت ِ تردیدُ رها کن! وقتِ دل زدن به دریاس!
اینه ها چه مهربونن، وقتی دستای تو این جاس!
بهترین منظره یی تو! لحظه، لحظه ی تماشاس!
چتر ِ خنده هات ُ وکن، زیر ِ رگبار ِ نگاهم!
پا بذار تو قاب ِ‌اینه، که یه عمره چش به راهم!
با تو اینه بهترین جا، برای دیدن ِ رؤیاس!
رخت‌ِ تردید ُ رها کن! وقتِ دل زدن به دریاس!●
|