[مهدی]

نوشته اصلی توسط younes

خب هر کس نظری داره دیگه. من از لحاظ نظری قائل به عرف نیستم. یعنی برام معنا نداره. تو عمل هم تا جایی که بتونم بر اساس عقل و استفاده از خرد جمعی بشر عمل می کنم. مثلا همین عزاداری ها. من پدر بزرگم فوت شد فقط یکی دو روز رفتم تو مراسم اونم به خاطر دل داری به اقوام بود. کلی فوش بهم دادن ولی خب برام مهم نبود.
آخه عرف یعنی چی؟ وقتی خیلی از معیار های عرف خلاف عقلانیته چه طور میشه ازش دفاع کرد؟ نمیگم چیز خوب نداره ولی خب اگه ما می خایم معیاری برا عمل انتخاب کنیم چرا نریم سراغ معیار مستحکم تری؟
در مورد لباس:
آیا میشه گفت چه لباسی خوبه و چه لباسی بد؟
آیا اصلا خوب و بد وجود داره؟
اگه وجود داره نسبیه یا مطلق؟
حالا اگه نظرتون اینه که میشه گفت مثلا فلان لباس پوشیدنش خوب نیست، آیا می تونین دیگران رو مجبور کنین که از نظر تو تبعیت کنن؟ این اجبار تا کجا می تونه پیش بره؟
من حرفم اینه که هر کسی خودش عقل داره و حق داره شیوه زندگیش رو انتخاب کنه، همه هم در ابراز عقیده باید آزاد باشن. نه حقیقت مطلقی وجود داره که بخایم دیگران رو مجبور به تبعیت ازش بکنیم،(اگه وجود داشته باشه هم نمیشه بهش رسید. خواستین دلیل فلسفی اش رو هم بهتون میگم.) نه کسی میتونه ادعا کنه بقیه باید ازش اطاعت کنن. هر کس نظر خودش رو بگه هرکی خواست پند می گیره هر کس هم خواست پند نمی گیره.

خب از حرفات مشخص شد منظورمو نتونستم درست بیان کنم.
بهتر است ی تاپیک زده بشه در این مورد بحث بشه ریزتر و جزئی تر
برا اینکه تاپیک منحرف نشه دیگه چیزی نمی نویسم
بابا یکم کردی بنویسید فکر کنم اومدم کرمانشاه خاطرات زنده بشه