مذکر ـ مؤنث - Masculin - Feminin
سال تولید : ۱۹۶۶
کشور تولیدکننده : فرانسه و سوئد
محصول : آنوشکا فیلم، آرگوفیلم، سونسک فیلم و ساندروز
کارگردان : ژان ـ لوک گدار، برمبنای دو داستان نوشته گی دو موپاسان.
فیلمنامهنویس : ژان ـ لوک گدار، برمبنای دو داستان نوشته گی دو موپاسان.
فیلمبردار : ویلی کورانت
آهنگساز(موسیقی متن) : فرانسیس له.
هنرپیشگان : ژان پییر لئو، شانتال گویا، کاترین ایزابل دوپور، مارلن ژوبر، بریژیت باردو و فرانسواز هاردی.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۱۰دقیقه.
"پل" (لئو) که تازه از خدمت سربازی به پاریس بازگشته، دنبال کار میگردد. او با "مادلن" (گویا) آشنا میشود و در همان مجلهای که او کار میکند شغلی به دست میآورد. "پل" که عضو حزب کمونیست است همراه با دوستان خود به فعالیتهای سیاسی هم میپردازد، اما "مادلن" میخواهد خواننده پاپ بشود. وقتی "پل"، منزل اجارهایاش را از دست میدهد، به آپارتمان "مادلن" ـ که "کاترین" (دوپور) و "الیزابت" (ژوبر) هم آنجا زندگی میکنند ـ نقل مکان میکند ـ پس از مدتی نیز با پولی که به ارث برده آپارتمانی میخرد و بهزودی هنگام مشاجره با "مادلن" بر سر "الیزابت"، از بالکن آپارتمان پرت میشود و میمیرد. "مادلن" به سقط جنینی که در شکم دارد میاندیشد...
٭ گذار قصد دارد با این فیلم ـ که اقتباسی غریب از دو داستان موپاسان است ـ مشکلات و مسائل نسل مشخصی را در یک دوره زمانی مشخص به تصویر بکشد. زمان، دسامبر سال ۱۹۶۵ و اوج انتخابات سیاسی فرانسه است که در نتیجه آن ژنرال شارل دوگل بار دیگر به قدرت میرسد؛ و نسل، نسل "بچههای مارکس و کوکا کولا"، که در دنیای "جیمز باند"، ویت کنگها، بمبهای ناپالم، موادمخدر، باب دیلن و... زندگی میکنند. گذار با استفاده از تمهید روائی داستانهای مصور و عرضه مجموعهای از تابلوها و گفتوگوهای مختلف، سیاسی و بیپردگی و کمدی و غم غربت را به هم پیوند میدهد و درونمایه آشنائی یک پسر و دختر را بهعنوان محمل این ملغمه برمیگزیند.
__________________
درمان غم عشق بگویم که چه باشد
وصل است و بهار است و می بربط و چنگ است
....
زنهار مرو هیچ سوی بیشه ی عشاق
چنگال غمش تیزتر از چنگال پلنگ است
----
ئه و روژه ی "مه جنون" له زوخاو نوشی ...مه ینه ت فه وتانی، کفنیان پوشی
من بومه واریس له قه وم و خویشی . . . سپاردی به من ئازاری و ئیشی
|