[shokofe]

اعتقادات و باور ها در ماه مبارك :
_ اولين جمعه ماه رجب خيرات مي دهند حتي با يك خرما يا يك ليوان آب .

_ فوت كردن به قند و بستن گره به نخ هنگام خواندن دعاي صد بند (جوشن كبير ) و دادن آن به مريض جهت شفاي بيماران .

_ شب ضربت خوردن آقا دادن شيريني مثل زولبيا و باميه را حرام مي دانند چون عزادار هستند .

_ باز كردن روزه با نمك جهت زياد شدن بركات .

_ گذاشتن نان جو در سفره ي افطاري به ياد ساده زيستن پيامبران .

آيين و رسوم مازندراني ها

جشن خرمن
جشني كه همزمان با چينش دسته هاي پربركت گندم و شالي و شروع خرمن كوبي برپا مي شد و مهر را در روز مهرگان مي پراكند. ايرانيان قديم هر روز را به نامي مي خواندند و معيار ايام را سي روزه محاسبه مي كردند. تقارن نام روز و ماه، موجب برگزاري جشني ماهانه بود كه به مناسبتي خاص برگزار مي شد.

جشن مهرگان از جشن هاي باستاني، اسطوره اي و فصلي محسوب مي شود كه در گذر ايام اهميت و قداست خود را از دست نداده است و گويي حيات خود را از كشت و كشاورزي وام گرفته است. اين جشن كه متعلق به فرشته ي بزرگ مهر است در روز مهر از ماه مهر كه برابر با شانزدهم ماه است برگزار مي شود و در گاهشمار كنوني برابر با دهم مهر است.

جشن نور گون
ازجمله مراسم آييني متعلق به دوران پيش از اسلام است كه هر سال به‌طور پراكنده در نقاط مختلف مازندران برگزار مي‌شود.

پيش از طلوع آفتاب جوان‌ترها براي يافتن گون به كوه مي‌روند،‌با فراهم آوردن پشته‌اي، آن را آتش مي‌زنند و شعله‌هاي آتش را همراه با هلهله و شادي روي سر مي‌گردانند. زنان شيريني‌هاي سنتي مي‌پزند و در ميان هزاران ميهماني كه از سراسر ايران به اين منطقه مي‌آيد، پخش مي‌كنند.

بنا به مستندات تاريخي، اين مراسم ريشه در داستان پيروزي فريدون بر ضحاك دارد. در اين روز پير و جوان شادند و از پيروزي نور بر ظلمت توسط اجداد و نياكانشان بر خود مي‌بالند

جشن مهرگان
اين عيد از اعياد بزرگ ايران باستان است كه هنوز هم مرسوم و پيش از رواج نوروز جمشيدي و دگرگون شدن سال در زمان ها ي كهن روز اول سال بوده است .

آثاري در اين جشن هنوز به چشم مي خورد كه نشان مي دهد اين عيد مبدا و آغاز سال بوده است.

در اين جشن خوردن انار و بوييدن گلاب را اسباب رهايي از بدبختي ميدانسته اند!

براي جشن هاي مهرگان ترانه هاي وي‍ژه ايي وجود داشته كه آْنها را ترانه هاي مهرگاني ميخوانند.

جشن مهرگان هم اكنون در روز 16 مهرماه هر سال از سوي ايرانيان برگزار مي گردد ولي افسوس كه نفوذ آن در گروه هاي گوناگون همانند جشن نوروز پايدار نمانده است.