درود ! سلام ! سلاو ! یا هر چیز دیه
راستش من فقط برای اینکه بتونم توی این تایپیک مطلب بنویسم و عضو این تاپیک باشم عضو این سایت شدم، برام خیلی جالب بود ... مدتها بود توی اینترنت و خیلی جاهای دیگه دنبال همچین چیزی می گشتم!
و امشب به طور اتفاقی داشتم سرچ میکردم ( الان اصلا یادم رفت چی سرچ میکردم، چون یک چند ساعتی هست که دارم تاپیک شما رو میخونم)
اول اینکه خواهشمندم من رو هم جمع خودتون بپذیرید
دویم آنکه، من از یافتن این تاپیک و خواندن مطالب آن ( همشو که وقت نکردم بخونم ولی جسته گریخته تقیریبا خوندم) خیلی خرسند و خوشحال شدم .
سیـُیم آنکه از خواندن مطالب آخرین این تاپیک خیلی ذوق کردم، چون سیر پیشرفت اون را دیدم و اینکه اخر سر به یک جای خوب که درد مشترک همه ی ما ایرانی هاست ، رسیدو اون یعنی: پیدا کردن و دست یافتن به هویت و اصالت خودمون!
چهارم انکه: من در واقع یک کرد و کرد زاده و یک کرمانشاهی الاصل هستم، که زاده ی تهرانم و در واقع ... بیش از سه نسل هست که از کرمانشاه خارج شده ایم ولی هنوزم که هنوزه خودم را کـُرد میدانم و به کرمانشاهی و کرمانشاهانی الاصل بودنم افتخار میکنم،
اینو برای اون دوستانی مینویسم که نوشته بودن و فکر میکردن که کرد بودن ویا کرمانشاهی بودن فقط به زاده شدن در کرمانشاه و یا دانستن و سخن گفتن به کردی است!!
نه من کردی هستم که خودم رفتم به دنبال اصالت خودم و گشتم و پیداش کردم و از توی حافظه ی بزرگان و ... و قدیمی های فامیل و و... اسناد قدمی و باقیمانده و خیلی چیزهای دیگر خودمو بازیافتم!!!
من قبلا فقط میدونستم ، که پدر بزرگم وقتی جوان و یا نوجوان بوده با پدرش و و خانواده اش از کرمانشاهان و ... خارج شدند. و به سوی قم و تهران و... امدند.
اینو زمان نوجوانی فهمیدم و قبل از اون ، این را هم حتا نمیدانستم، بعد از اون موقع بود که گشتن و جستجو کردنم آغاز شد ... یک چیزی من رو به اصالتم پیوند می زد .. یک چیزی در درونم می جوشید ....
با اینکه من از جاهای دیگر هم ریشه دارم ولی ریشه ی پدریم ، بیش از هر چیزی در درونم فوران میکرد و... البته به اون دیگر به اصطلاح رگهای دیگری که دارم هم احترام قائلم و اثرات اونها خیلی نبود برام و نیست.
در هر حال سالیان زیادی خوندم، گشتم ... پرسیدم و .. یاد گرفتم ...
تا اینکه الان اندکی خودمو و ریشه هامو پیدا کرده ام و امروز به جرات میتوانم با شجاعت ادعا کنم که من یک کـُردم ، یک کرد ایرانی و کرمانشاهانی ...
تا جایی که میدانم ! دقیقا اصل و نسبم به کجا می رسیده است و چه کسانی بوده اند، تقریبا خیلی دقیق!
تا جاییکه خودم رفتم کردی را تا حدی که میتوانستم یاد گرفتم و... برای اینکه یک معلم واحد یا کسی نبود که دقیقا آن لهجه ای که را اجدادم با ان صحبت میکردند را بهم یاد بدهد، ... پس خیلی سردر گمی کشیدم و... به خاطر همین مجبور شدم با خیلی از لهجه های کردی آشنا بشم و با خیلی از کتابهای ادبی و شعر کردی ... و واژه نامه های کردی و... تاریخ کردها و کردستان بزرگ و کرمانشاهان بزرگ و .... و ... و... آشنا بشم!!
و سبب همه ی اینها فقط و فقط یک چیز بود... و انهم خون اجدادم بود که در رگهای من جریان داشت!
تا جاییکه الان مشکل کسی بتواند تشخیص دهد که من این همه را .. خودم یاد گرفته باشم و در واقع در تهران زاده شده باشم و ... در کانون فرهنگ کردی و کرمانشاهی نبوده باشم و...
البته ، خیلی چیزها هست که باید هنوز یاد بگیرم و.. مشتاق ان هستم و... دنبال ان هستم و ...
اما تا همینجاش، با شناخت از اکثر لهجه های کردی متوجه شدم که لهجه ی کردی کرمانشاهی ، اگر نگویم شیرین ترین، ... یکی از شیرین ترین لهجه های کردی است!! (این را خیلی از کردها اذعان کرده اند)
شاید برایتان عجیب باشد! و راستش من سعی کرده ام لهجه ی مبنای خودم را کرمانشاهی قرار دهم و ... اگر حتا با عبارات و .. سایر گویشهای کردی را به کاربرم ولی با لهجه ی کرمانشاهی!!
خیلی از دوست آشناها و.. دیگران اینجا بهم گفته اند و میگویند، بابا همه می آیند تهران و میگویند من بچه ی تهرانم!!
حالا تو که زاده ی تهرانی و چند نسله اینجایی مگی من کرد کرمانشاهانم!؟!؟
خیلی ها هنوزم که هنوزه برایم دست میگرند و مسخره بازی و ... که بابا دست بردار ...
ولی دیگر اکنون حتا سایر اقوام و .. آشنایان و کسان دیگر کردهای فامیل و ... همگی به قول معروف لنگ انداخته اند و ... از سر احترام به این موضع نگاه میکنند .
در هر حال فکر میکنم اصالت ادمها، خیلی خیلی خیلی مهم باشه و مهمترین چیز باشه!
. مهم اینه که ادم باید خودشو قبول داشته باشه و... به اون چیزی که هست اعتقاد و باور داشته باشه ...
مهم نیست که دیگران چی بگویند و ...
و دست اخر فکر میکنم که این حرفهای را که نوشتم ، شاید برای یک عده ای خنده دار به نظر بیاد، ... ولی برای اون عده ای که اینجا از فرهنگ کردی و به خصوص کرمانشاهی و کرمانشاهانی یا به عبارت بهتر کرماشانی صحبت کرده بودند،
شاید اندکی دلگرمی باشه که بالاخره هستند کسانی که ... حتا بعد از گذشتن چند نسل و گذر سالیان دراز دوست دارند که اصالت خودشان را بازیانبد و زنده نگاه دارند.
و من فکر می کنم که هر ایرانی باید اول باید اصالتهای قومی خودشو حفظ کنه ( مثلا اینجا فرهنگ و زبان کردی) و بعد اصالتهای ملی ( ایرانی و زبان فارسی ) و حتا اگر بتواند باید در حد و معیارهای جهانی هم ظاهر شود، و حداقل یک زبان بین المللی (مثلا انگلیسی و یا ...) را به
خوبی بداند، صحبت کند و از انها آگاه باشد.
کردی را با لهجه ی صحیح آن، فارسی را نیز و انگلیسی را هم!
و اینها هیچ منافاتی با هم ندارند که هیچ، بلکه کامل کننده ی هم نیز میتوانند باشند.
ببخشید اگر زیاد نوشتم، سعی میکنم در آینده بیشتر ... از شما بیاموزم!
کرماشان کرماشان شاری محبت نيشان
ولا له پيره شارانی تو وه ناو ايران
قضا له ليد دور بودن بمينی سوز و جوان
کرماشان کرماشان شاری محبت نيشان
له هه‌ر هوز و هه‌ر حالی له يه‌ک جور قوم و خويشان
کرماشان کرماشان خاکت توتيای چاوم
له تو به‌رز و سه‌رز به‌رزه هه‌م نيشان و هه‌م ناوم
له ويرم نيه چود يادت له بيداری و خاوم
خدا نگهدار