تماس چشمی یك وسیله قدرتمند در برقراری روابط اجتماعی است.
در صورت استفاده كمتر از حد معمول ارتباط چشمی شخص عصبی و حتی فاقد ثبات شخصیتی و در صورت است استفاده بیش‌‌از اندازه آن فردی زورگو و دارای روحیه تهاجمی بنظر خواهید رسید. افراد در طول مدت گفتگو بطور متوسط بین یك تا دو سوم مدت زمان مكالمه‌شان به یكدیگر نگاه می‌كنند.
هنگامی كه از گفتگو با یك شخص یا از یك سوال او احساس ناراحتی می‌كنید بیشتر تمایل خواهید داشت كه نگاهتان را از او برگردانید و تا جایی كه برایتان امكان دارد به او نگاه نكنید، اما در هنگام بروز خشم تماس چشمی‌تان به احتمال زیاد افزایش خواهد یافت.
اگر در هنگام گفتگو به نوك بینی افراد خیره بشوید افكار بدبینانه‌ای را در ذهن آنها بوجود خواهید آورد.
منبع:فکر نو