
12-05-2010
|
 |
مدیر تاریخ و بخش فرهنگ و ادب کردی 
|
|
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: مهاباد
نوشته ها: 19,499
سپاسها: : 3,172
3,713 سپاس در 2,008 نوشته ایشان در یکماه اخیر
|
|
خوه ر نازار
نگارش : حبیب اله جلیلیان
ئی شێعره له مه جه له ێ گوڵ سوو ژمارهێ ۷۲ بڵاو کریاێه.
خوهر له وڵات ئیمه نه! خورشید در ولایت ما نه!
له وڵاتهیل تر مهگهر ئاوا بوودن در ولایتهای دیگر مگر غروب کند.
ئیمه ما
هێمان خوهر ها لههۊرمان هنوز خورشید را به یاد داریم
هۊرمانیش ها وهرهو خوهرههڵات و رویمان به مشرق است
ئیمه خوهرئاوا باوهڕ نیهکهیمن. ما غروب را باور نمی کنیم.
*********************
فرهوهخته گ خـوهر له خوهرههڵات دیرزمانی است که خورشید بساط خود
ماڵئاوای کردێهو جهم کـردێهبهسات جمع کرده و با مشرق خدا حافظی کرده.
فرهوهخته گ شهمشهمه کـوورهک دیر زمانی است که خفاش و جغد باهم
وهل باێهقوش دهس دانهســه یهک هم داستان شده اند.
گوڵ برهفتاو سهرلێ شێویاســه گل آفتابگردان سرگردان شده و مسیر
نیهزانێ ڕهوهن خوهر له کام ڕاســه خورشید را نمی داند.
جقیڕه نێاس کشت و کاڵـمان بذرهایمان جوانه نزده اند و میهمان به
دی مێوان نیهتێ وهرهو ماڵــمان خانه مان نمی آید
دهنگ جیکه جیک مهلۊچگ نیـــه تێ صدای جیک جیک گنجشک نمی آید
دی له بووسانهو بووتــهرچگ نیهتێ و از جالیز بوی میوه ی نوبر نمی آید
خوهر گ دی نیه شهوێ وه زووره در نبود خورشید شبح پرزور است و از
له ڕووشنای وهتن دروو نـاپووڕه روشنی گفتن دروغی باورنکردنی است
مــاوا گرتێه خوهر له خوهر ئاوا خورشید در مغرب ماءوا گرفته و انگار
چمان دی نیـــهتواێ باێده دۊاوا خیال بازگشت ندارد
ئـهو خوهره گ گشت وهتن نازاره! آن خورشیدی که نازنین همه ما بود
ئڕا چـه تووریاس وهێ لهنجهو لاره؟ چرا چنین قهر کرده است
ڕووژگار له گشت کردێهســه زقوم روزگار همه را سرد وتاریک نموده که
چهو چهو نیهۊنێد و ڕێێ ماڵ بیهگوم همدیگر و راه خانه را نیز گم کرده ایم
کهسێ نۊن له ئهو نازاره نهێـرێ؟! کسی از آن نازنین خبریندارد؟!
ههگ باێدهوه ماڵ کـهیم وه نهێرێ اگر برگردد دارایی مان را فدایش می کنیم
ئڕاچه هۊچ کهس ههواڵ نیهێدهدهس چرا کسی خبری به ما نمیدهد
کهسێ نیهدرارێ ئیمــه لهقهفهس وکسی ما را ازاین قفس درنمی آورد
***********************
خـــــوهر نازار مهردم ئیمه بدانید که خورشید نازنین مردم ما
ئهگهر نیهزانین فره نهجیــــمه خیلی نجیب است
م گومـــــان نیهکهم دڵ لێمان بنهێ گمان نمی کنم که ازما دل بکند
وهێ ئاسانیه تهرکـــــمان بکهێ و به این آسانی ترکمان کند
مهر پاوێنگ قورســــێگ له پاێ بۊ مگر پابند سنگینی به پایش بوده باشد
بن سیهچاڵ دۊرێگ وه جـــــاێ بۊ ودر ته سیاهچالی گرفتار شده باشد
چۊنه چـــهوهڕێ ئیمـــه هیشتێه که چنین چشم به راه و زانو در بغل
دهس وهزرانی لـــــهێ دام ڕێه ما را گرفتار جاده گذاشته است.
*******************
چهومان وهدهم خوهش مزگانێگه چشممان به دهان یک خوش خبر است
مزگانی ئهگــــهر بتواێ گیانێگه جان را به مژدگانی به کسی می دهیم
بۊشێ گووش شهو کهڕو چهوێ کوور که بگویدبه کری گوش وکوری چشم شب
خوهر نازارهگه تیهێدهو له ڕێێ دوور. خورشید نازنین از راه دور بازمی گردد
حهبیب جهلیلیان(سالک)
14/01/1389 ک.خ
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )
|
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید
|
|