مهتاب
ای مونس عــــــــــاشقــــــــــــــان
روشنـــایی آسمـانهـــــــــــــــــــــا
مهتــــــــــــــــاب ای چراغ آسمـان
روشنی بخش جهــــــــــــــــــــــان
کو ماهم؟
نزدت چه شبها،با اودرآنجا بودیــم
فارغ زدنیا ،لبها به لبها بودیــــــــم
با یکدگر ما،پیش تو تنها بودیــــــم
مفتون و شیدا،غرق تماشا بودیـم
مهتاب!امشب که پیش تـــــــــو ام
اورفتـه و من مانــــــــــــــــــــــده ام
آه.....افسوس
رفت و آن دوران گذشــــــــــــــــــت
سرنهم بر کوه و دشت از هجـرش
نزدت چه شبها،با اودرآنجا بودیــم
فارغ زدنیا ،لبها به لبها بودیــــــــم
با یکدگر ما،پیش تو تنها بودیــــــم
مفتون و شیدا،غرق تماشا بودیـم