[behnam5555]

گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

ور ز هندوی شما بر ما جفایی رفت رفت
برق عشق ار خرمن پشمینه پوشی سوخت سوخت
جور شاه کامران گر بر گدایی رفت رفت
در طریقت رنجش خاطر نباشد می بیار
هر کدورت را که بینی چون صفایی رفت رفت
عشقبازی را تحمّل بایدای دل پای دار
گر ملالی بود بود وگر خطایی رفت رفت
گر دلی ازغمزۀ دلدار باری برد برد
ور میان جان و جانان ماجرایی رفت رفت
از سخن چینان ملامت ها پدید آمد ولی
گر میان همنشینان ناسزایی رفت رفت