06-09-2011
|
 |
مدیر تاریخ و بخش فرهنگ و ادب کردی   |
|
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: مهاباد
نوشته ها: 19,499
سپاسها: : 3,172
3,713 سپاس در 2,008 نوشته ایشان در یکماه اخیر
|
|
لالایی
لالایی ها در ادبیات عامیانه هر ملتی، از جمله ملت ما، جایگاه خاصی دارند. این دو لالایی را به شما تقدیم می کنیم. فقط یادتان باشد لالایی را باید با آواز برای فرزندتان بخوانید.
لالایی تهرانی
لالالالا، گلم بودی
انیس و مونسم بودی
برو لولوی صحرایی
از این بچه‌م چه می‌خواهی
لالالالا، گل نسرین
بیرون رفتن، درو بستین
منو بردین به هندستون
شوهر دادین به کردستون
بیارین تشت و آفتابه
بشورین روی شهزاده
که شهزاده خدا داده
همون اسمش خداداده
لالالالا، گل چایی
لولو! از من چه می‌خواهی
که این بچه پدر داره
که خنجر بر کمر داره
کسی تنها نمی مونه
لالايي ماه و مهتابه
لالايي مونس خوابه
لالايي قصه گل‌هاست
پر از آفتاب پر از آبه
لالايي رسم و آيينه
لالايي شعر شيرينه
روون و صافه و ساده
زلاله مثل آيينه
لالايي گرمي خونه
لالايي قوت جونه
لالايي ميگه يک شب هم
کسي تنها نمي مونه
لالايي آسمون داره
گل و رنگين کمون داره
توي چشمون درويشش
نگاهي مهربون داره
لالايي هاي ما ماهه
بدون ناله و آهه
بخون لالايي و خوش باش
که عمر غصه کوتاهه
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )
|
|
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید
|
|