[ترنم]

دالگهیه ی نان سزیا ی دۊ ده سد ، تیه رزی وه دنیا داڵگه
خوه ر تابکه ی خوه ی وه خرد ئیواره نه میا داڵگه
نه ۊ شی کوره م گه ورا بۊه و ، چۊ که و ترێ باڵه و گرێ
تا بودنه م هه ر نیه یلمه د ، یه ی گر وه ته نیا داڵگه

ترجمه به فارسی :
یک نان سوخته در کنار دست تو ( خوردن ) ، به کل دنیا می ارزد مادر .
معنی مفهومی مصرع دوم : عظمت مادر آنقدر زیاد است که اگر آفتاب بخواهد به دور مادر طواف کند وقت کم می آورد و غروب آن فرا می رسد .
نگویی که پسرم بزرگ شده ، مثل کبوتری پرواز می کند .
تا و قتی که ( زنده ) باشم محال است که تو را یک لحظه تنها بگذارم مادر .

شاعر : حامد شبابی