چون دشت،
آب،
نور
چون عطر پونه بودم؛
در ژرفناي شب .
آمد نسيم و رايحه ام را برد
تا ساحل سپيده صبح ستاره سوز .
تا آستان روز .
***
چون راز سر به مهر نهان دارم
آن شور بخش واژه نامت را
من دره عميق غمم، در من
پرواز ده طنين كلامت را
***
من پرواز كرده ام .
از بامهاي دنيا،
تا دامهاي دنيا .