[مهبا]

پروانه من !

نیستی تا گریه های بی امان مرا ببینی

نیستی تا صدای هق هق مرا بشنوی

نیستی تا فریاد های بی صدای مرا دریابی

نمی دانم تا کی باید به انتظارت باشم نمی دانم

فقط خوب می دانم بی تو همه جا برایم تاریک و سرد است

خوب می دانم بی تو نمی توانم زندگی کنم

خوب می دانم که بغض سنگینی گلویم را فشار می دهد و عذابم میدهد

خوب می دانم که دلم می خواهد به وسعت دریا در نبودت بگرید

خوب می دانم آنقدر دلتنگت هستم که با شنیدن نامت می گریم

همین...