[behnam5555]

شعر ( نالی )

نه مردم من ئه گه ر ئه مجاره بی تو

نه چم، شه رت بی، هه تا ئه م خواره بی تو

ده روونم خالییه، وه ک نه ی ده نالی

هه واریکی چ پر هاواره بی تو

بیناییم کویره، هه لنایی به رووی که س

موژه م یه ک یه ک ده لیی بزماره بی تو

هه موو ئه غزایی نالینم ده نالی

سه راپام میسلی موسیقاره بی تو

قه سه م به و شه ربه تی دیداری پاکه ت

شه رابم عه ینی ژه هری ماره بی تو

له کن تو خار و خه س گولزاره بی من

له کن من خه رمه نی گول خاره بی تو

له کن من با وجوودی ناس و ئه جناس

که سی تیدا نییه ئه م شاره بی تو

هه تا توم ئاشنا بووی، ئاشنام بوون

ئه میستا موو به مووم ئه غیاره بی تو

هه موو روژی له تاو هیجرانی ئه مسال

ته مه ننای مردنی پیراره بی تو

له حه سره ت سه روی قه ددت چاوی " نالی"

دو جوگه، به لکو دوو رووباره بی تو


فارسی :


نمردم من اگر این بار بی تو

زندانی از خود خواهم ساخت تا خود را در آن حبس کنم بی تو

قلب‌ام خالی است از هر شادی و

همچون نی فریاد پر غمی بر می‌آورد بی تو

چشمان‌ام دیگر کسی را نخواهد دید بمانند کوران

پلک‌هایم انگار میخ‌های طویل آسیاب بادی‌ست بی تو

ذره‌ذره‌ی وجودم ناله برآورده

انگار سازی‌ست که تنها ناله بر می‌آورد بی تو

قسم به آن تلاقی دیدارت که همچون شربتی پاک در وجودم ریخت

شراب‌ام دیگر زهره‌ماری‌ست بی تو

از برای تو خار و خس گلزار است بی من

از برای من خرمنی از گل خاری‌ست بی تو

از برای من این همه شلوغی و هیاهو

انگار شهری‌ست خالی از همه بی تو

وقتی تو بودی، همه بودن

اما حتی موهایم با هم بیگانه‌اند بی تو

هر روز از درد جدایی امسالت التماس مرگ پارسالم بی تو

از حسرت سرو قدت چشمان "نالی"( اسم شاعر اين شعره)

دو جوی آبی که نه بلکه دو رودباریست بی تو