له كوێن ياران،دڵم پڕ ئێش و زامه
كه باری كرد گوڵم لهم دهور و بامه
قهرار بوو هاودهمی شهوگاری من بێت
وتی پهيمان چيه،دڵداری كامه؟!
خهفهت تاوێ به جێم نايڵێ به تهنيا
رهفێقی رێگهمهو نانی شهوانمه
وهفاداری له خهم فێر به ئهوينم !
ههميشه هاودهم و پشت و پهنامه
ئهگهر مردم بزانن كاری كێ بوو
رژاندی خوێنی من ئهو نهونهمامه
نهما يارێ به غهيری ساقی و مهی
ئهمن ماوم له گهڵ ئهم كۆنه جامه
چ بوو تاوانی من،بۆچ وام به سهرهات
خودايا بۆچی دڵداری حهرامه؟!
ئهوين يهك سهر خهم و خوێناوه ياران
قهفهس بۆ مهل له دوور بێ ترس و سامه
گهڵارێزانه باخی دڵ به بێ یار
ژيان بێ ئهو گهلێ بێ رهنگ و تامه
به شوێنی چووم به هيوای تاقه ماچێ
له جوانی ئهو فهقهت دڕكێ له پامه
ههتاوی رووی ئهگهر چی كهوته ژێر ههور
ههموو شهو يادی ئهو شهوقی چرامه
ئهنووسم بۆی ههموو شهو حاڵی زارم
وهلێ چی بكهم كه ناگات جواوی نامه
شهوێ چويت و منت جێ هێشت به تهنيا
وهلێ هێشتا بزهی لێوت لهلامه
دڵم پڕ بوو له خۆزگه و خۆشهويستی
قسهم زۆره بهڵام نانووسێ خامه
له سهر دهركهن خهياڵی يار و دڵدار
ئهگهر بێ هۆش ببن دنيا به كامه
ترجمه :
كجايند ياران،دلم سرشار از درد و رنج است
چون رفت گلم از اين شهر و ديار
قرار بود همدم شبهای تنهاييم باشد
گفت پيمان چيست،دلداری كدامست؟!
غم و غصه يك لحظه مرا تنها نميگذارد
رفيق راهم است و نان شبانم
وفاداری را از غم ياد بگير عشق من!
هميشه يار و پشت و پناه من است
اگر مردم بدانيد تقصير از كه بود
نمانده ياری غير از ساقی و شراب
من ماندهام با اين جام كهنه
چه بود جرم من كه اين بلا به سرم آمد
خدايا چرا عاشقی گناه است؟!
عشق سراسر غم و خون دل است دوستان
قفس از دور برای پرنده ترس و باكی ندارد
زندگی بدون او رنگ و بويی ندارد
به دنبالش رفتم به اميد يك بوسه
از زيبايی او فقط خاری به پا دارم
آفتاب رويش اگرچه زير ابر افتاد
هر شب خاطره او نور چراغ من است
مينويسم برايش هر شب از حال زارم
اما چه كنم كه جواب نامه نمی آيد
اما هنوز لبخندش پيش من مانده است
دلم سرشار بود از اميد و عشق
سخن زياد است ولی قلم ناتوان
از سر بيرون كنيد خيال يار و عاشقی را
اگر بی خيال باشيد دنيا به كامتان است
رێگه=راه
ئهوين=عشق
نهونهمام=نونهال،عزيز
مهل=پرنده
گهڵارێزان=پاييز
ژيان-زندگی
دڕك=خار
ههتاو=آفتاب
ههور=ابر
بزه=لبخند
خۆزگه=آرزو
خۆشهويستی=دوست داشتن
قسه=حرف داستان
خامه=قلم
بێ هۆش=بی خيال