[ترنم]

همه لرزش دست و دلم
از آن بود
که عشق
پناهی گردد
پروازی نه ,
گریزگاهی گردد ..
آی عشق .. آی عشق ..
چهره ی آبی ات پیدا نیست ..

و خنکای مرحمی
بر شعله ی زخمی
نه شور شعله
بر سرمای درون
آی عشق .. آی عشق ..
چهره سرخ ات پیدا نیست ..

غبار تیره ی تسکینی
بر حضور وهن
دنج رهایی
بر گریز حضور
سیاهی
بر آرامش آبی
و سبزه برگچه
بر ارغوان
آی عشق .. آی عشق ..
رنگ آشنایت پیدا نیست ..

< احمد شاملو >