همیشه یک نفر باید می رفت..
همیشه یک نفر باید بغض میکرد..
همیشه یک نفر باید به اوج گرفتن پرنده ای خیره میشد
همیشه یک نفر باید در دریای آرااام غرق میشد
همیشه در بهترین لحظه ها یکنفر باید سقوط می کرد
همیشه یک نفر باید از خواسته هایش رد میشد..
همیشه یک نفر باید با زندگی کنار می آمد..
همیشه یک نفر باید می لرزید
همیشه یک نفر باید می رفت..
تا...!
تا کسی بماند
تا کسی بخندد
آن یک نفر ! خود ِ من بود..
که رفت
__________________
ای بنده تو سخت بی وفایی ،
از لطف به سوی ما نیایی
هرگه که ترا دهیم دردی ،
نالان شوی و به سویم ایی
هر دم که ترا دهم شفایی ،
یاغی شوی و دگر نیایی . . .
ای بنده تو سخت بیوفایی ...