[افسون 13]

قصه ی ما و شما

امشب از فاصه ما و شما مي گذرم
اين دلم ، راه مرا مي نگرد
قاصد صبح سپيد
آنكه در آينه اين شب مهتابي من مي گريد
از غزلخانه عشق ِ قصه ما و شما
اندر اين آينه رنگ زده جيوه اندود به بيرنگي خود
مي شود جلوه هستي ره فردا پيدا
من در آن قرمز مستي
سينه جنگ سراب سبزي
خاطره عاطفه را مي بينم
زردي نفرت يک قرن
فراق قصه ما و شما
ناگهان از گذر سرد زمان
در شب مستي اين بي خبري
غم همدردي ياران در دل برف سپيد
رنگ خاكستري فاصله را مي گيرد
او كه زد رنگ به اين بي رنگي
چونكه از جور خزان گذرش
اين سپيدي همه جا زرد نمود