[مستور]

مرگی در دامنه ها
ابری سر کوه
مرغان لب زیست
می خواندیم
بی تو دری بودم به برون
و نگاهی به کران
و صدایی به کویر
میرفتیم
خاک از ما می ترسید
و زمان بر سر ما می بارید