[behnam5555]

پاییز ! پاییز !
پاییز ، پاییز

بووکی پرچ زه رد ،
عروس کاکل زرین

من مات ، تو زیز :
هردو ساکت وغمگینیم

هه ر دوو هاو ده رد !
چرا که درد ما یکی است

من فرمیسکم ، تو بارانت ،
اشکهای من و باران تو

من هه ناسه م تو بای ساردت
آه درون من وباد سرد تو

من خه م تو هه وری گریانت
غصه های من و ابرهای پر از گریه تو

دوایی نایه : دادم ، دادت ،
سرانجامی ندارد داد وهاوار من ،
دادو هاوار تو

هه رگیز ، هه رگیز ،
هرگز، هرگز

پاییز ، پاییز

پاییز ، پاییز

گوران