زایەڵه
------
ئەی سروه! تۆزێ ڕاوەسته!
هەتا خونچه دەس ڕابگرێ و نەكرێتەوه...
با بەس خشەی پشكوتن و دەنگی پەڕەی گوڵ بێته گوێ
هۆ پەپووله! هێدی به دەی!
تەنیا تاوێ پەل مەبزێوه!
با زایەڵەی دەنگی سرتەی باڵەكانت
خەیاڵەكەم نەشێوێنێ!
با بزانم؛ ئەو پەڵە هەوره بەرزانه
ئەمڕۆكه بۆ چاوەڕوانن!
چاوانی ئەوینەوانی فریشته بۆچی دەڕوانن!
ئەی شاره مێروولەی نەبەز!
تاوێ تۆشەكەتان دانێن!
ڕاوەستن! وچانێ بگرن!
تكایه با ترپەی پێتان،
بێدەنگی دەورم نەشكێنێ و
خەیاڵم لێ نەشێوێنێ...
ئاخر لەمێژه دەمەوێ؛
شێعرێ بنووسم بۆ شەهید
پێم وایه ئەمجارەش دەنگی خورپەی دڵم واز نەهێنێ!
وەك مەلی بێئۆقرەی قەفەس؛
هێند خۆی به پەراسوومدا دا
تا سەرم لێ دەشێوێنێ...
------------------
مامۆستا شەریف حووسێن پەناهی
زستانی 2707ی كورد
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )