[behnam5555]

تصنیف عاشقانه به زبان کردی بجنوردی (کرمانجی)

سر زلفان قاچی مَکَه
لاوکِه خَلکِه عشقی مَکَه
عشقی دَکی بی دل مَکَه
ها لیلا نِه , لیلا نِه وا مُقامِه د’رنَه جانِه

سر رویِ تَه دَ گِرِم
زار و ضَرور دَفِکِرِم
وَ وی دردا از دَ مِرِم
ها لیلا نِه, لیلا نِه وا مُقامِه د’ر نَه جانِه

شیلوارِه خَه چینِه پدِدِه
وَ گُلاوِه بینِه پِدِه
شَوِ جارِه شو نِه پِدِه
ها لیلا نِه, لیلا نِه وا مُقامِه د’رنَه جانِه

تو دستی خَه حمایل کَه
لَه گَردَنی مِن سایِل کَه
اَزی گالِم مِن جایل کَه
ها لیلا نِه, لیلا نِه وا مُقامِه د’رنَه جانِه


ترجمه فارسی

سر زلفان خود را قیچی مکن
پسر مردم را عشقی مکن
اگر عشقی می کنی بیدل مکن
درنه جان به این مقام می خواند: ها لیلا نه, لیلا نه

سر راه تو را می گیرم
زاری کنان در اندیشه ام
با این درد من می میرم
درنه جان به این مقام می خواند: ها لیلا نه, لیلا نه

شلوار خودت را چین بده
با گلاب آنرا بو بده
شبی یکبار مرا در کنار خود جا بده
درنه جان به این مقام می خواند: ها لیلا نه, لیلا نه

هر دو دستت را حمایل کن
در گردن من از روی محبت
من پیر شده ام جوانم کن
درنه جان به این مقام می خواند: ها لیلا نه, لیلا نه