بههـــــــــــــــــانه
ســـــــــهرم دانا له پێناوت سهرت ههڵگرت وتت شایـــــهد
تبـــــــــــــــــه گفتم زبهر تو که آنرا مصلحت آیــــــــــــــــد
بـــــــــه بێت ناژیم دهمێ تاوێ ئهگهر چی تـــــۆ منت ناوێ
ســـــــــــــرودم شعر نم داری که آبی از لبت آیـــــــــــــــــد
حهبیبهخـــــــانی وهک تۆ چۆن دهبێ نالی نهکا سهیـــــــری
ترانــــــــــه از زبانت خوش صدایی از کفت آیـــــــــــــــــــد
وهلی بووم تۆ شهمی، دێوانهمی کرد شووشه ڕووخسارت
همی گــــــــردم پی بختم که تو خواهی دمت آیــــــــــــــــــد
بهچـــــــــاوان تۆ منت هان دا، به چـــاوان من له فهرمانم
نه فــــــرهادم شکافم کوه،نه ازشیرین کمت آیــــــــــــــــــد
بههانــــــــــــــه بێ بههانه قهت تهڵای ڕووت بێ بههانابێ
همی تــــــــــــرسیدم از اول خیالی از سرت آیــــــــــــــــــد
چرای بهختم شکا شووشهی وهکوو مهجنوون له ههردانم
نمایــــــــان شد چراغ شب نگه کن همدمت آیـــــــــــــــــــد
که لێم تــــــــــۆرای بهڵێنت دا به پێشم دا نهکــــــهی جۆڵه
شــــــــــــــود پیدا زاعمالت ندامت بوی ازت آیـــــــــــــــــــد
به ئێحساسم نهگهشتووی هێشته کاڵی تـــــــــــۆ له دڵداری
کنـــــون ناصر هوس کرده بدان او از برت آیـــــــــــــــــــد
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )