[متین]

دل نبازین

ای آسمون ببار که این دنیا سیاه و تارشده
سجادۀ ما آدما دیگه پر از غبار شده
چشم من و تو کور شده
رحم و مروت از دلا چه دور شده
دست پلید من و ما
بت می ذارن جای خدا
بتِ یکی پول و زر
بتِ یکی عشق دگر
بنام حاکمِ زمین
پا رو عدالت می ذاریم
حرمت این آدما رو،
ببین چه آسون میشکنیم
زمین یه مشت خاکِ و بس
اسیر خاکیم و هوس
ای آدما اینجا کجاست؟؟!
اینجا زمین نه کبریاست!
دل نبازین دنیا فناست
جای ما عرش کبریاست!

متین