[امیر عباس انصاری]

ترانه: سرنوشت



دل بی روح جنس آهنت را دوست دارم

خطوط در هم پیراهنت را دوست دارم

نگاه با همه بیگانه ات را دوست دارم

غرور سرکش دیوانه ات را دوست دارم

دوست دارم



تن سوزان مثل آتشت را دوست دارم

بهاری و من آن عطر خوشت را دوست دارم

به هر لحظه کنارم بودنت را دوست دارم

تماشائی تو هستی دیدنت را دوست دارم

دوست دارم



پس از تو رنگ گلها هم فریب است

پس از تو روزگارم بی فروغ است

که می گوید پس از تو زنده هستم

دروغ است هر که میگوید دروغ است



ای ستاره بی تو من تاریکم

بی تو من به انتها نزدیکم

ای ستاره بی تو من تاریکم

بی تو من به انتها نزدیکم



وای چه کردم من؟
چه بود تقصیرم؟
که چنین بود بعد تو تقدیرم



تو نخواستی من و تو ما باشیم سرنوشت این بود که تنها باشیم تو نخواستی من و تو ما باشیم سرنوشت این بود که تنها باشیم



تو نخواستی من و تو ما باشیم

سرنوشت این بود که تنها باشیم