میلاد:
براي روز ميلاد تن من
نمي خوام پيرهن شادي بپوشي
به رسم عادت ديرينه حتي
برايم جام سرمستي بنوشي
براي روز ميلادم اگر تو،
به فکرهديه اي ارزنده هستي
منو با خود ببر تا اوج خواستن
بگو با من که با من زنده هستي
که من بي تو نه آغازم نه پايان
تويي آغاز روز بودن من
نذار پايان اين احساس شيرين
بشه بي تو غم فرسودن من
نمي خوام از گلهاي سرخ ابي
برايم تاج خوشبختي بياري
به ارزشهاي ايثار محبت
به پايم اشک خوشحالي بباري
بذار از داغي دستهاي تنها
بگيره هرم گرما بستر من
بذار با توبسوزه جسم خستم
ببيني آتش و خاکستر من
تواي تنها نياز زنده موندن
بکش دست نوازش بر سر من
به تن کن پيرهني رنگ محبت
اگه خواستي بيايي ديدن من
که من بي تو نه آغازم نه پايان
تويي آغاز روز بودن من
نذار پايان اين احساس شيرين
بشه بي تو غم فرسودن من
.......................
__________________
-------------------------------
 ای تو همیشه در میان آمدمت که بنگرم
گریه امان نمی دهد
|