آيا امروز و فردا كردن جنبه مثبت هم دارد؟
بله. مواردي وجود دارد كه تاخير در آنها كار درستي است: مثلازماني كه كار كم ارزش تري را به خاطر كار پرارزش تري به تعويق مي اندازيم، زماني كه احساس خستگي، عصبانيت، استرس، افسردگي و... مي كنيم؛ زماني كه براي انجام دادن موثر كارها از كمبود دانش يا مهارتي رنج مي بريم و زماني كه حالات جسمي و رواني ما اجراي بهينه كاري را غيرممكن مي كند چرا كه مغز خسته يا بدن بيمار آمادگي بيشتري براي خطا كردن و قضاوت نادرست دارد. نكته اي كه در اين ارتباط مي توان به عنوان راهكار ارائه داد اين است كه سعي كنيد وظايف خود را به صورت روزانه به اجرادر آوريد تا در اثر تلنبار شدن آنها به وظيفه اي سنگين و اجباري تبديل نشوند. به اين موضوع فكر كنيد كه اين مسئوليت به هر حال بايد توسط ما به اجرا در آيد بنابراين بهتر است با اجراي به موقع آن، هم كيفيت آن را ارتقا بخشيم و هم خود را از استرس هاي به تعويق افتادنش رهايي بخشيم.
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم
بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم
به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم
ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم
چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت!
که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم
زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟
که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم
خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد
که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم
استاد فاضل نظری |