ضماير (فاعلي، مفعولي، ملکي، انعکاسي و...)
ضمير کلمهاي دستوري يا گرامري است که جانشين يک اسم يا عبارت اسمي ميشود. ضميرها انواع مختلفي دارند که مهمترين آنها عبارتند از: ضماير فاعلي، مفعولي، ملکي، انعکاسي، اشارهاي، نامعين، نسبي و سؤالي که از اين ميان ضماير فاعلي، مفعولي ملکي و انعکاسي جزو ضماير شخصي به حساب ميآيند.
ضماير فاعلي
ضماير مفعولي
ضماير ملكي و صفات ملكي
ضماير انعكاسيضماير ديگر
ضماير فاعلي
جمع
مفرد
weIاول شخص
youyouدوم شخص
theyhe, she, it
سوم شخص
1- همه ضماير شخصي (فاعلي، مفعولي و...) به استثناء it در مورد انسان به کار گرفته ميشوند. (they هم ميتواند به انسان و هم به اشياء اشاره کند.) 2- ضمير I هميشه بصورت بزرگ نوشته ميشود، حتي اگر در وسط يک جمله بکار گرفته شود:
ضماير مفعولي فاعلمفعولI
me
you
you
he
him
she
her
it
it
we
us
they
them
اگر چه اين ضماير را ضماير مفعولي ميناميم، اما آنها به جز در جاي مفعول در هر جاي ديگري هم ميتوانند قرار بگيرند، مثلاً بعد از فعل يا بعد از يک حرف اضافه:
<
Our teacher was angry with us. (معلممان از دست ما عصباني بود.)
<
Give me a ring tomorrow. (فردا به من زنگ بزن.)
<
When he comes in, please tell him I phoned.
(هر وقت آمد، لطفاً به او بگوييد که من زنگ زدم.)
<
I'm older than you. (من از تو بزرگترم.)
'I'm hungry.' 'Me too.' («من گرسنهام.» «من هم همينطور.»)
هنگاميکه از ضماير شخصي به همراه and استفاده ميکنيم، مؤدبانهتر اين است که ضماير I و we را بعد از اسامي و ضماير ديگر بکار ببريم: you and I, my father and I, them and us
همچنين you را بايد قبل از اسامي و ضماير ديگر به کار برد:
you and your wife, you and her