[رزیتا]

تلفظ
تلفظ‌ها و لهجه‌هاي گوناگوني در انگليسي محاوره‌اي وجود دارد که پرداختن به همه آنها در يک مقاله امکانپذير نيست. بنابراين تنها به تفاوتهاي اصلي بين دو نوع اصلي زبان انگليسي،‌ يعني انگليسي آمريکايي و انگليسي بريتانيايي اشاره مي‌کنيم:

صداي /r/ ممکن است در بعضي از کلمات انگليسي بريتانيايي رسا نباشد؛ مثلاً کلمات car، park، star و bark را در نظر بگيريد. قاعده‌ي آن اينست که حرف r تنها وقتي که يک حرف صدادار بعد از آن بيايد تلفظ مي‌شود، مانند Iran، British و bring.

آمريکاييها تمايل دارند کلماتي که به «-duce» ختم مي‌شوند (مانند reduce، produce، induce و seduce) را بصورت /-du:s/ تلفظ کنند (تقریبا چیزی شبیه اینکه بگوییم: دوووس) . در انگليسي بريتانيايي اين اغلب کمي متفاوت است:/-dju:s/ (اینهم یعنی مثلا بگوییم: دیوس)

آمريکاييها تمايل دارند کلمات را با حذف حروف کاهش دهند. بعنوان مثال کلمه «facts» در انگليسي آمريکايي درست مثل «fax» تلفظ مي‌شود - حرف t تلفظ نمي‌شود.

گاهي حروف صدادار در انگليسي بريتانيايي حذف مي‌شوند. بعنوان مثال در هيچيک از کلمات «secretary» و «tributary» حرف a تلفظ نمي‌شود.

گاهي استرس کلمه در هر کدام از دو نسخه آمريکايي و بريتانيايي تفاوت دارد:

advertisement:
American English: /

'

/
British English: /

'

/