فریدون مشیری
روزی که آمد , من پرواز نمی دانستم.
من سیمرغی هستم که عاشقانه می خواهد به قاف پرواز کند..
کار من پرواز به قاف نیست..
یعنی عادتش را ندارم...
اما دلم می خواهد و این پرواز را دوست دارم..
به قله نزدیک می شوم..
خستگی , فرتوتم می کند ..
با تلنگری بالها را می بندم ..
سقوط می کنم.
این پرواز مدتهاست ادامه دارد.. از ارتفاع بسیار پایین شروع کردیم.. و من هی یاد گرفتم بالاتر بپرم..
سرانجام روزی یاد خواهم گرفت چطور به قله که رسیدم در آن اتراق کنم و از هرآنچه می بینم, لذت ببرم.
|