اشعاری از صغیر اصفهانی

[MAHDI]

امام حسن مجتبی(ع)


کنید ماتمیان گریه در عزای حسن***که شد بلند به ماتم ز نو لوای حسن


اگر گذشت محرم رسید ماه صفر***حسینیان بخروشید در عزای حسن


پی تسلی زهرا خوش آنکه میگرید***گهی برای حسین و گهی برای حسن


برد بار ملالی حسن که بردن آن***ز ما سوی نتواند کسی سوای حسن


غمی که داشت حسن دردل حزین شرحش**زمن مجوکه حسن داندوخدای حسن


کند به دشمن خود بهر حفظ دین بیعت***مقام حلم تماشا کن و رضای حسن


بچشم اهل نظر سر زد آن عصا کز ظلم***فرودبرد همان کوردل به پای حسن


چه دیده بود ازاو خصم او که دائم بود***به قصد جان به اندوه مبتلای حسن


فغان که رنگ زمرد ز سوده ی الماس***پدید شد به لب لعل جانفزای حسن


به حق او بنگر جور چرخ و طغیانش

که بعد قتل عدو کرد تیر بارانش